از دلایل عدم بروز خلاقیت در سازمان ها، نبود یک سیستم مدون جهت آموزش خلاقیت، عدم وجود محیط سازمانی مناسب برای ایجاد خلاقیت و مدیریت نامناسب خلاقیت می‌باشد.
با توجه به این که سرنوشت جامعه به دست افراد خلاق رقم می‌خورد با خود تصمیم گرفتم در سال تحصیلی حاضر اقداماتی را در جهت پرورش خلاقیت دانش آموزان انجام دهم و مساله را برای خود اینطور عنوان نمودم که: چه اقداماتی انجام دهم تا خلاقیت دانش آموزانم را افزایش دهم اطلاع رسانی خانواده‏‌ها از طریق کلاس‏‌‌های آموزش خانواده، استفاده از روش‏‌‌های تشویق و اجرای طرح‏‌‌های جدید برای رشد و پرورش خلاقیت دانش آموزان وهمچنین تمرینات ویژه دانش آموزان و به کارگیری روش تدریس فعال و پویا … ازجمله کارهایی بود که با همکاری مدیر مدرسه و سایر همکاران انجام دادم و در آن توفیق پیدا کردم و امید است این اثر بتواند سهمی در شکوفایی و باروری تفکر خلاق همه ‏ی دانش آموزان این سرزمین داشته باشد و معلمان در هر دوره تحصیلی بتوانند به تقویت تفکر خلاق بپردازند و بدین سان بتوانند پرهای بسته دانش آموزان را بگشایند و آنها را همچون همای سعادت بر بلندای جامعه به پرواز در آورند.
« تورین بی» عقیده دارد اگر جامعه نتواند از موهبت خلاقیت استفاده کند انسان دیگر اشرف مخلوقات نیست، بلکه کم اثرترین مخلوقات خواهد بود بررسی اهداف آموزش و پرورش درسطح ایران و جهان نشان می‌دهد که هدف اساسی آن تربیت افرادی است که با اتکا به نیروی اراده و مستقل خویش منطقی بیاندیشند و به جای وابستگی و استفاده از دستاوردهای اقتصادی و فرهنگی دیگران، مولد دانش، تکنولوژی و فرهنگ مناسب برای زندگی مستقل، فعال، خلاق در عصر دانایی باشند، بی گمان، آموزش و پرورش باتوجه به برنامه ریزهای صحیح و مدون و با توجه به اهمیت خلاقیت برای رشد و ترقی فکری، دانش آموزان می‌کوشد پس برای رشد خلاقیت و نوآوری در دنیای صنعت و تکنولوژی باید از دبستان و قبل از دبستان آغاز کنیم و مدرسه بهترین مکان برای این موضوع است.
توجه به موضوع خلاقیت تا اواسط قرن ۲۰ چندان مورد توجه دانشمندان و دولت‌ها نبود و همه‌ چیز در این عرصه به‌طور عادی پیش می‌رفت تا اینکه در اواخر دهه ۱۹۵۰ پدیده اختراع نسل فضاپیما و ماهواره‌ها که از آن به‌عنوان «شوک اسپوتنیک»( Sputnik shock) یاد می‌شود موجب حرکت جدی و فراگیر در مراکز علمی-تحقیقاتی آمریکا و اروپا شد که از آن به جنبشی برای جبران عقب‌ماندگی یاد می‌شود( اولین فضاپیما به نام اسپوتنیک را روس‌ها در سال ۱۹۵۷ به فضا فرستادند و در سال ۱۹۶۱ نیز یوری گاگارین به‌عنوان اولین انسان به فضا رفت )؛ یعنی می‌توان گفت از حدود ۶۰ سال پیش به این‌طرف، جریان توجه به استعدادهای ویژه و خلاقیت در جهان تبدیل به یک جنبش اجتماعی-فرهنگی شده است.

منبع : تجربیات مدون آموزشی نقش معلمان و مدرسه در پرورش خلاقیت و نوآوری در دانش آموزان